محمدجواد ظریف، از چهرههای سرشناس سیاست خارجی ایران، بار دیگر در کانون توجه رسانهها و محافل سیاسی قرار گرفت. استعفای او از دولت پزشکیان، که به توصیه رئیس قوه قضائیه انجام شد، واکنشهای گستردهای را در فضای سیاسی و رسانهای به همراه داشت. این تصمیم در شرایطی اتخاذ شد که طی ماههای اخیر تحت فشارهای شدیدی قرار داشت و با انتقادات گستردهای مواجه بود. خروج او از دولت، در کنار حواشی مربوط به حضورش، پیامدهای مهمی برای آینده دولت پزشکیان و جایگاه سیاسیاش خواهد داشت.
فشارهای سیاسی و شخصی علیه ظریف
از زمان آغاز دولت چهاردهم، انتصاب محمدجواد ظریف بهعنوان معاون راهبردی رئیسجمهور با مخالفتهایی روبهرو شد. برخی رسانههای نزدیک به جناح مخالف، از همان ابتدا حضور او را غیرقانونی دانسته و بر موضوع تابعیت مضاعف فرزندانش تمرکز کردند. در کنار این ادعاها، هجمههای رسانهای گستردهای علیه او شکل گرفت که دامنه آن فراتر از مسائل حقوقی بود و اتهامات مختلفی را متوجه او و خانوادهاش میکرد.