جهانی که جنایتها ساخته میشوند و اعترافها زیر شکنجه گرفته میشوند، گفتن حقیقت به چالشی مرگبار تبدیل میشود. مازیار ابراهیمى، که خود قربانی ماشین سرکوب جمهوری اسلامی بوده، در این گفتگو روایت میکند که چگونه زندانها به مراکز شکنجهی سیستماتیک تبدیل شدهاند و چگونه ترس، ابزاری برای خاموش کردن مخالفان است.
او به بررسی نقض گستردهی حقوق بازداشتشدگان میپردازد، نقش شبکههای وابسته به حکومت در خارج از کشور را افشا میکند و توضیح میدهد که چرا فشارهای بینالمللی بهتنهایی برای تغییر کافی نیستند، مگر آنکه حرکتی از درون شکل گیرد. میان درد و مقاومت، ابراهیمی شهادتی زنده از سرکوبی ارائه میدهد که در پشت درهای بسته جریان دارد و سرنوشت انسانها را بازیچهی سرکوبگران میسازد.